Dili: Türkçe
Hikaye kitabıymış bu Parasız Yatılı. Hikayelerden Parasız Yatılı'nın ismi verilmiş kitaba ama en çarpıcısı sondaki "Haraç". İlk 2-3 hikayede açıkçası çok takip edemedim yazarı. Sanırım benim yazdıklarım da böyle oluyor. Bir ordan bir burdan. Devrik cümleler, sanki oturmuş karşınıza sizinle konuşuyor. Sonraki hikayelerde anlatılan bir olay veya sahne vardı, onları daha iyi anladım. Daha iyi paylaştım demek daha doğru belki. Biraz klasik bir tabir ama "memleketimden manzaralar" a çok uygun. Genel olarak 1968-1970 yılları arasında yazılmışlar. O dönemdeki göçmenlerin hayatından, cumhuriyet dönemi sonrasındaki konakların yaşantısına, mahallede çocuklarını korkmadan sokağa salan annelerin zamanına değinmiş. Ah o sonuncu hikaye, Servet Hanım'ın hayatı, en çok o etkiledi beni. Ha bir de 2 salaş pis çocuğun iskelede geçirdiği yazların olduğu "Yaz Geldi" hikayesi. Bizim çağımız gençleri için, sadece dinlediğimiz hikayelerden tanıdık gelen sahneleri okudum. Çok beğendim.
...Çok acı çeken biri vardı, şehrin tüm pazartesileri ona kapalıydı ve diğer günleri de...
-Sabah Eskimişliğin- sayfa13
..."Olmuşsunuz siz de bir adam sanki," derdi. "Olunsaydı uzamakla adamlık, olurdu en büyük adamlar Çukurdere'nin kavakları."
-Edirne'nin Köprüleri- sayfa80
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder