Zamanın Kanı - Maxime Chattam

Dil: Türkçe

Kitapla ilgili birşey yazmadan önce çevirene bi çift sözüm var: İshal olsun inşallah! Bu yazara olan övgülerim (hikayede açık nokta bırakmaması, benim bütün detay sorularıma cevap vermesi) yine geçerli. Ama çeviren mahvetmiş kitabı. Sinirlene sinirlene okudum. Sürekli bi "beriki" lafı geçiyor. Marion şunu dedi, beriki güldü. Beriki ne lan! Ama daha kötüsü var: "Nirengi noktaları". Lanet olası nirengi noktaları yüzünden kitaptan soğudum. Doğan Kitap olacak bir de, mail atıcam uygun bir zamanda. Hiç mi okuyan eden yok. Rezalet bir çeviri. Neyse gelelim hikayeye. Ahmet Ümit'in Beyoğlu Rapsodisi'nden esinlendiğini düşünüyorum yazarın. Ama bir sonraki levelını yazmış. Fransa'daki politik cinayet skandalının tanığı olan Marion gizli servis tarafından Mont St Michel'e gönderilir. Oradaki manastırda rahipler onu saklarlar falan. Bu sırada Marion'un eline 1920lerde Kahire'de yazılmış bir günlük geçiyor. Vahşice öldürülmüş bir dizi 10 yaşlarında çocuk cinayetinin araştıran polisin günlüğü. Sonunu yazmayacağım tabiki ama "Gerçek" nedir, gerçeğimizi biz mi yaratırız tarzı felsefik birşeye dönüşüyor sonunda. Kendi aklımca "yau ben bunun sonunu tahmin ederim" diye yaptığım sıradışı tahminden de sıradışı bir sonu var. Hobarey dedim. Yine çok güzel yazmış. Diğer kitaplarını da tez okumak lazım. Ah bi de şu çeviri olmasa.