Başlarda yazarın diline alışmak zor. Ardarda gelen cümlelerde kullanılan farklı zaman kipleri akıcılıktan uzak kalıyor. Ancak diline ve imlasına alıştığım zaman güzelce gitti kitap. Bitsin istemedim. 50lerin sonunda İstanbul'da, ailesinden miras kalan parayla aylak yaşayan bir adamın hikayesi. Hani insanın morali bozuk olduğunda yalnız kalınca kendini oyalamaya çalışır. Ama çok zordur aslında. Bu adamın hayatı öyle. C. Adı bu kadar: C. Sanatçı dostları var. Bütün gün aylak aylak geziyor. İnsanları izliyor. Takip ediyor. Hoşuma giden bir yönü de bir yerde etraftaki insanlara meslekler uydurması. Restoran, tramvay, sokak neresi olursa. Başka güzel bir sahne de, bir pastaneye oturup, bir sokak köşesine bakışlarını dikip: "orada birşey olacak" demesi. Sonra orda gördüğü 2 kızdan birini takip ederek bir ilişki yaşıyor. İlginç bir adam, çok konuşmuyor. Oldukça değişik, yalın bir roman. Yalın karakterler. Dediğim gibi, dili son zamanlarda yazılanların belki de yapmacık akıcılığından uzak. Biz de öyle alıştığımızdan sorun gibi geliyor ama değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder