Yüzümden gülümseme eksik olmadan okudum kitabı. Deli gibi evet. Yine bir sürü yerden gelen yol inanılmaz bir ustalıkla birleştirilmiş. Her cümleye çok çok özenilmiş. Yine harika yine muhteşem. Bu sefer nesilden nesile geçen hiyel (mekanik demekmiş) insanlarını anlatıyor. Akıllarına gelen binbir türlü icat, neredeyse teknik resim sayılabilicek şekilde resmedilmiş. Bir de söylemeden edemeyeceğim. İhsan Abi, nerden buluyosun öyle güzel isimleri??? Katırcı Ahmet Bey, yok işte Altıparmak Şahin Bey, Divane Asım Efendi, Havai Efraim Bey, Tokmakçı Abidin Paşa ve daha neler neler. Hiyel ve hayal alemiyle ilgili düşünmem gerekiyor. Evet, kesinlikle tekrar tekrar okunmalı. Üzüldüğüm şey ise, İhsan Abi'nin bütün kitaplarını bitirmiş olmamdır.. Tekrar okumak tabii ki farz ama daha çok daha çok istiyo insan, ne yapalım alıştırdı bizi bi kere..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder