Temmuz 23, 2014

Bir Başka Gerçeklik - Carlos Castaneda


Dili: Türkçe


Bizim Carlos ilk kitap Don Juan'ın Öğretileri'nin sonunda bıraktığı Don Juan çömezliğine birkaç yıl aradan sonra geri dönüyor. Zaten serinin 7 kitaptan oluştuğunu düşünürsek beklenen bir hamleydi. Yine de ilk kitabın sonunda yaşadığı korkudan sonra geri döndüğünü görmek güzel. Bu kitabın ana konusu "görmek". Görmek nedir demeyin zira Carlosbir kitap boyunca görmeye çalışıyor..

Şimdii, hatırlatma yapalım ki Carlos Castaneda adlı doktora öğrencisinin tez yazım aşamasında münasebet kurduğu Meksikalı şaman Don Juan'la geçirdiği zamanları anlatıyor. Yani gerçek hikaye. Yine doğanın belli ürünlerini yedirerek spiritüel yolculuklara çıkıyor Carlos. Çoğu zaman Don Juan'ın rehberliğinde tabii ki. Bu yüzden kitaba kurgu diyenler de var, onları gerçekten yaşamadı ki hede hödö diye. Detaylarını anlatmayaraktan, kendi tabirimle spiritüel büyücülüğe, şamanlığa, doğaya ilginiz varsa hoşunuza gider. Ben yine beğendim zira Don Juan'ın ağzından çıkan ve çıkmayan her ses bir hayat ve ruh rehberi. Önyargılı olmayı da bırakın ha :)

Ha bu arada çevirmene iki çift lafım var. Böyle kitaplar çeviriyorum çok coolum, çok entelim diye dolaşıyorsunuz belli ki ama Türkçe kelimeleri de entelleştirme çabanız beni inanılmaz soğuttu. "Alışkanlık" yerine "alışkı", "sesindeki titreme" yerine "sesindeki titrem", "uygulama" yerine "uygulayım" vs vs çok baydı gerçekten içim şişti midem bulandı. Sanki "bu kitapları herkes okuyamaz heaa" gibi bir hava atılmış. Neyse..

..Kimseden tiksindiğim yok. İnsanın bu yaşamda geçtiği yolların hepsi de eşitmiş; bunu anladım. Kıyıcılar da kıygınlar da önünde sonunda birleşirler; ikisi için de değişmeyen tek şey, yaşamın her ikisi için de çok kısa olduğu bulgulamalarıdır. Bugün ben üzgünsem, anam babam öyle öldürüldüler diye değildir bu. Kızılderili olduklarına üzülüyorum ben. Kızılderili gibi yaşadılar, Kızılderili gibi öldüler. Ne yazık ki, her şeyden önce, insan olduklarını bilemeden öldüler...Sayfa148

..Kendi kendimize konuşmayı kestiğimizde, dünya hep olduğu gibi kalır. Biz kendi dünyamızı, kendi içsel konuşmalarımızla yenileriz, yaşamla tutuşturur, canlandırır, doğrular ve sürdürürüz. Yalnız bunlar da değil, bi de kendi kendimizle konuşa konuşa seçmiş oluruz yolumuzu. İşte seçtiğimiz şeyi böyle yineleye yineleye bi gün gelip de ölene dek sürdürmüş oluruz..Sayfa227